Η πρώτη κούπα ήρθε και μάλιστα με δύο γκολ των παικτών που έπρεπε, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, να σκοράρουν.
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano
Μεγάλη μπάλα δεν είδαμε και μάλλον δεν περιμέναμε και να δούμε αυτή την εποχή. Την κούπα που περιμέναμε να κατακτηθεί, όμως, την κατακτήσαμε. Και την κατακτήσαμε επειδή η ομάδα έδειξε σοβαρότητα και καθάρισε το ματς όπως έπρεπε.
Λίγο ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία με τον Μάντζουκιτς, άγγιξε το γκολ με το ωραίο σουτ του Πογκμπά και μετά ήρθαν τα δύο γκολ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Πέρα από το αποτέλεσμα, που σε ματς που κρίνονται κούπες (έστω αυτή του Σούπερ Καπ), είναι το πιο σημαντικό, στα θετικά είναι το γεγονός ότι τα γκολ ήρθαν από τους δύο επιθετικούς. Μάντζουκιτς και Ντιμπάλα ξέρουν ότι έχουν δύσκολη αποστολή μπροστά τους αφού ο Τέβες σε αυτή τη διετία σκόραρε για πλάκα.
Ούτε ο Κροάτης ούτε ο πιτσιρικάς Αργεντίνος είναι αυτή την στιγμή κλάση Τέβες αλλά μπορούν να δώσουν πάρα πολλά και όσο πιο γρήγορα πάρουν τα πάνω τους, τόσο το καλύτερο.
Το γκολ είναι αυτό που δίνει ζωή στον επιθετικό και για την Γιουβέντους είναι ό,τι καλύτερο το γεγονός ότι σκόραραν αυτοί οι δύο. Μέχρι να δέσει η ομάδα άλλωστε, κάτι που θα χρειαστεί χρόνο αν σκεφτούμε ότι αναμένεται να έρθουν και άλλοι παίκτες, η δουλειά του Αλέγκρι θα είναι πιο εύκολη αν οι επιθετικοί του, αυτοί δηλαδή που πρέπει να στείλουν το τόπι στα δίχτυα και να δώσουν τη λύση, έχουν ψυχολογία. Και η αρχή, στο Σούπερ Καπ, ήταν ιδανική για αυτούς τους δύο.
Από εκεί και πέρα, είναι ωραίο να βλέπεις συνεχώς ότι η ομάδα έχει πάντα την σιγουριά του 3-5-2 όταν θέλει άμεσα αποτέλεσμα, είναι ακόμη καλύτερο να βλέπεις ότι στην άμυνα συνεργάζονται με κλειστά μάτια και είναι ακριβώς αυτό που πρέπει το να μαθαίνουν στις κούπες από την αρχή και οι νέοι. Αντε, καλή σεζόν να έχουμε!
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano
Μεγάλη μπάλα δεν είδαμε και μάλλον δεν περιμέναμε και να δούμε αυτή την εποχή. Την κούπα που περιμέναμε να κατακτηθεί, όμως, την κατακτήσαμε. Και την κατακτήσαμε επειδή η ομάδα έδειξε σοβαρότητα και καθάρισε το ματς όπως έπρεπε.
Λίγο ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία με τον Μάντζουκιτς, άγγιξε το γκολ με το ωραίο σουτ του Πογκμπά και μετά ήρθαν τα δύο γκολ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Πέρα από το αποτέλεσμα, που σε ματς που κρίνονται κούπες (έστω αυτή του Σούπερ Καπ), είναι το πιο σημαντικό, στα θετικά είναι το γεγονός ότι τα γκολ ήρθαν από τους δύο επιθετικούς. Μάντζουκιτς και Ντιμπάλα ξέρουν ότι έχουν δύσκολη αποστολή μπροστά τους αφού ο Τέβες σε αυτή τη διετία σκόραρε για πλάκα.
Ούτε ο Κροάτης ούτε ο πιτσιρικάς Αργεντίνος είναι αυτή την στιγμή κλάση Τέβες αλλά μπορούν να δώσουν πάρα πολλά και όσο πιο γρήγορα πάρουν τα πάνω τους, τόσο το καλύτερο.
Το γκολ είναι αυτό που δίνει ζωή στον επιθετικό και για την Γιουβέντους είναι ό,τι καλύτερο το γεγονός ότι σκόραραν αυτοί οι δύο. Μέχρι να δέσει η ομάδα άλλωστε, κάτι που θα χρειαστεί χρόνο αν σκεφτούμε ότι αναμένεται να έρθουν και άλλοι παίκτες, η δουλειά του Αλέγκρι θα είναι πιο εύκολη αν οι επιθετικοί του, αυτοί δηλαδή που πρέπει να στείλουν το τόπι στα δίχτυα και να δώσουν τη λύση, έχουν ψυχολογία. Και η αρχή, στο Σούπερ Καπ, ήταν ιδανική για αυτούς τους δύο.
Από εκεί και πέρα, είναι ωραίο να βλέπεις συνεχώς ότι η ομάδα έχει πάντα την σιγουριά του 3-5-2 όταν θέλει άμεσα αποτέλεσμα, είναι ακόμη καλύτερο να βλέπεις ότι στην άμυνα συνεργάζονται με κλειστά μάτια και είναι ακριβώς αυτό που πρέπει το να μαθαίνουν στις κούπες από την αρχή και οι νέοι. Αντε, καλή σεζόν να έχουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου