Οταν ένα πέταλο παραδίδει μαθήματα οπαδικής κουλτούρας

Κάποτε είχα διαβάσει μια συνέντευξη ενός οπαδού που πάντα ήταν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Σπάνια μιλούσε. Και ποτέ σε δημοσιογράφους. Μόνο σε οπαδούς. Μια ατάκα του με συνοδεύει…

Αρθρογραφία | Οπαδοί

Γήπεδο δίχως ultras είναι ουρανός χωρίς αστέρια! Αυτό θυμάμαι. Το τι είναι για τον καθένα η λέξη «ultras» το ξέρει ο ίδιος. Πάντως δεν είναι αυτός που δέρνει, αυτός που κουβαλάει μαχαίρι, αυτός που δεν έχει τιμή. Αυτό είναι ο αρρωστημένος χούλιγκαν. Οχι ο ultras. Και φυσικά ultras δεν είναι ο φανατικός οπαδός του πληκτρολογίου.

Τα τελευταία χρόνια οι ultras της Γιούβε έχουν δείξει τρομερό χαρακτήρα. Το νέο γήπεδο τους μεταμόρφωσε σε κάτι που δεν ήταν μέχρι τότε. Ιντριγκες, κόντρες, διαφωνίες. Αυτά ξέραμε. Η curva sud είναι σήμερα ένα πέταλο που παραδίδει μαθήματα οπαδικής κουλτούρας. Είναι ένα από τα καλύτερα και συμπαγή πέταλα της Ιταλίας.

Θα μου πείτε πως αυτή η ηρεμία μπορεί να κρέμεται σε μια κλωστή. Μπορεί… Τα προβλήματα του παρελθόντος δεν ξεχνιούνται από τη μια μέρα στην άλλη. Ας αφήσουμε τα πράγματα να τρέξουν μόνα τους. Η εικόνα είναι κάτι παραπάνω από ωραία. Οποιος από εσάς έχει καταφέρει να βρεθεί έστω και μια φορά στο Juventus Stadium θα έχει βιώσει στο πετσί του την ανατριχίλα. Και όλα αυτά ενώ το αιματηρό περιστατικό στην περιοχή Αλεσάντρια δεν το έχει ξεχάσει ουδείς.

Αποδέχτηκα το κάλεσμα της Famiglia Bianconera και θα προσπαθήσω να γράφω περισσότερο οπαδικά θέματα. Για τα όσα συμβαίνουν μέσα στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου έχω πληροφορηθεί πως υπάρχει εκλεκτό επιτελείο. Κάποια στιγμή θα μιλάμε και για μπάλα. Συνήθως όμως για αυτούς που ζουν για την μπάλα. Και όχι ζουν από την μπάλα.

Οπαδικά θέματα γιατί μπορεί ο έλληνας οπαδός να είναι φανατικός με το ποδόσφαιρο και την ομάδα του αλλά η κουλτούρα του αμφιταλαντεύεται μεταξύ καφρίλας και γενικού αφορισμού. Υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις. Τέτοιες εύχομαι και ελπίζω να βρω και εδώ και να κάνουμε από κοινού ωραίες συζητήσεις. Και ας διαφωνούμε σε όλα. Η συφωνία δεν είναι το ζητούμενο.

Ολοι έχουμε αντίπαλους οπαδούς που μισούμε. Μισούμε ακόμη και οπαδούς από τη δική μας ομάδα. Για όσους γνωρίζουν, ας πούμε, πράγματα και καταστάσεις, η κόντρα Drughi-Tradizione είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Μια πόλη χωρισμένη στα δύο. Δύο γκρουπ σε διαφορετικές θύρες.

Πρέπει να σεβόμαστε και να αναγνωρίζουμε τα καλά του οπαδικού κινήματος. Γιατί απαιτούμε να μας σέβονται και οι άλλοι. Ο σεβασμός παίζει μεγάλο ρόλο στην κερκίδα. Σε διαφοροποιεί από μια αγέλη που απλά γκαρίζει υπέρ της ομάδας του. Και ο σεβασμός από τον εχθρό είναι αυτός που σε συνοδεύει.

Επειδή θα μιλάμε για οπαδικά θέματα, ίσως κάποιες φορές αναλωθούμε και εκτός Γιούβε. Δεν έχει σημασία. Οι οπαδοί γουστάρουν να διαβάζουν για οπαδούς. Γιατί μια φορά ultra, πάντα ultra!